Zaproszenie na wystawę „Równolegle” Natalia Wegner, Krzysztof Ryfa
Już 8 listopada o godz. 18:30 organizatorzy zapraszają na otwarcie wystawy pt. „Równolegle”, która zaprezentuje prace dwóch utalentowanych artystów: Krzysztofa Ryfy i Natalii Wegner. Natalia Wegner zajmuje się malarstwem na papierze stosując technikę kolażu polegającą na umieszczaniu w obrazach spreparowanych malarsko materiałów. Krzysztof Ryfa tworzy wielowarstwowe obrazy, pracując jednocześnie na kilku płótnach konstruuje przeżycia związane z napotkanym miejscem.
Krzysztof Ryfa Urodzony w 1959 roku w Jeleniej Górze. Absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu (obecnie Uniwersytet Artystyczny im. Magdaleny Abakanowicz). Malarz, pedagog, założyciel Niezależnej Galerii 33 w Ostrowie Wielkopolskim, którą prowadzi od 2012 roku. Twórca cyklicznego Międzynarodowego Przeglądu Sztuki Alternatywy 33 gromadzącego twórców z Europy i innych kontynentów. Odbyło się 11 edycji Przeglądu. Jest członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków, Okręg Warszawski. W 2023 roku otrzymał Laur Kultury Starosty Powiatu Ostrowskiego. Jego największą inspiracją jest pejzaż, który obserwuje podczas licznych podróży.
Natalia Wegner Urodzona w 1974 roku w Poznaniu. Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. Dyplom obroniła w Pracowni Linorytu prof. Zbigniewa Lutomskiego. Po studiach, w latach 1999-2004, pracowała w Wyższej Szkole Sztuki Stosowanej Schola Posnaniensis jako asystentka prof. Andrzeja Macieja Łubowskiego. Od 2003 r. pracuje w macierzystej uczelni, obecnie Uniwersytecie Artystycznym im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu, gdzie w przeszłości pełniła funkcję asystentki śp. prof. Ireneusza Domagały. W 2011 uzyskała stopień doktora sztuki, a w 2020 roku stopień doktora habilitowanego. Od 2021 roku jest kierownikiem XII Pracowni Rysunku.
„Równolegle, choć nie zawsze, czasem w poprzek. Wobec traw, nasypów szyny biegną posłusznie, by raptem wystrzelić, umknąć wiaduktem, unieść pociąg poza krawędź okna. I potem znów można je oglądać w szyku, porządku mijanych stacji.
Jezdnia dzielona jest wzdłuż. Jej pasy również, część dla kierowcy, część dla pasażera. Tu zestaw brązów, płowych wiechci, tam woda w radlinie. Równolegle, ramię w ramię, ku innym stronom wychyleni, choć widok ten sam. Pejzaż płaski, z ziemią powolną niebu i niebem drapowanym jak ziemia.
W malowaniu niby podobni, bo z jednego źródła (z Poznania, to pewnie z Potworowskiego, Brzozowskiego lub innych, a może nie…).
Krzysztof, Natalia, piasek, płótno, klej, szyby. Tu można dotknąć, tam pod taflą zamknięte. Poukładane będzie piętrami, zgodnie z widnokręgiem. Równolegle.”
Natalia Wegner
