„Story on/off” – wystawa Roberta Kuśmirowskiego
W towarzystwie Roberta Kuśmirowskiego twórcy ekspozycji „Story ON/OFF”, oraz wiernej publiczności otworzona została wystawa, którą będzie można oglądać do 20 sierpnia.
Obecność Artysty dała gościom możliwość posłuchania opowieści o pracy nad tą prezentacją, ale i nad poszczególnymi jej elementami. Na wyjątkowość wieczoru złożyła się także obecność Kobasa Laksy. Autora cyklu „Budynków miejskich życie po życiu”, który możemy zauważyć w wiatach przystanków autobusowych, w ramach „Postoju ze Sztuką”. Jak zwykle Galeria Sztuki im. Jana Tarasina bardzo mocno zachęca Państwa do przyjrzenia się tym pracom.
Czwartek 30 czerwca, był również pierwszym dniem prezentacji kameralnej ekspozycji, o Janie Tarasinie, zatytułowanej „Memorabilia”, którą zobaczyć można w Galerii Pulsar. „Wita” ona wszystkich, którzy wchodzą do budynku.
Robert Kuśmirowski – performer, autor instalacji, obiektów, fotografii, rysunków. Urodzony w 1973 roku w Łodzi.
Robert Kuśmirowski w latach 1998-2003 studiował na Wydziale Artystycznym Instytutu Sztuk Pięknych na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, gdzie uzyskał dyplom w pracowni Rzeźby Monumentalnej prof. Sławomira Andrzeja Mieleszki. W roku akademickim 2002-2003 przebywał na stypendium w Pracowni Metalu i Modelowania na Uniwersytecie Rennes 2 oraz Beaux-Arts Rennes. Związany z Fundacją Galerii Foksal w Warszawie i Guido Costa Projects w Turynie. Laureat Paszportów „Polityki” za 2005 rok i Dorocznej Nagrody MKiDN w dziedzinie Sztuk Wizualnych za 2011 rok oraz wielu innych nagród. Mieszka i pracuje w Lublinie. Od 2007 roku zatrudniony na macierzystej uczelni Instytutu Sztuk Pięknych WA UMCS w Lublinie, Katedra Intermiediów oraz Sammer Academy in Salzburg w latach 2013-2014.
Większość jego prac oparta jest na rekonstrukcji i kopiowaniu starych przedmiotów, dokumentów, fotografii, a raczej tworzeniu ich łudząco podobnych imitacji. Zazwyczaj nie mają one swego określonego pierwowzoru, a jedynie przywołują kulturę materialną pewnej epoki. Zawsze jednak cechuje je obsesyjna dokładność i skrupulatność. W większych instalacjach ujawnia się też kolekcjonerskie zamiłowanie artysty – nagromadzone przedmioty tworzą wówczas trudne do ogarnięcia zbiory. W ten sposób Kuśmirowski odwołuje się do pamięci, historii i nostalgii, jaka towarzyszy kulturze wizualnej z odległej i nieco bliższej przeszłości, powoli znikającej pod kolejnymi warstwami. Dzięki temu w jego pracach ujawnia się też wątek wanitatywny – odtwarzanie minionej kultury materialnej staje się sposobem podejmowania tematu krótkotrwałości, przemijalności i śmierci. Podobny charakter mają też jego akcje
i działania performerskie, czasami uzupełniane komponowaną przez niego muzyką.
