Koncepcja zagospodarowania terenów nadrzecznych w Kaliszu
Kalisz jest inspiracją dla wszystkich! Koncepcja rewitalizacji Śródmieścia Aleksandry Zapały otrzymała tytuł najlepszej pracy na kierunku Gospodarka Przestrzenna Politechniki Wrocławskiej.
Koncepcje zagospodarowania terenów nadrzecznych w Kaliszu przygotowała Aleksandra Zapała pod kierunkiem dra Krzysztofa Balcerka.
Autorka informuje, że największą uwagę w swojej pracy poświęciła zdegradowanej części wybranego przez nią terenu. Przeznaczyła go na funkcję rekreacyjno-wypoczynkową. Dodaje, że budynki magazynowe oraz parkingi, które w znacznym stopniu szpeciły krajobraz, ustąpiły miejsca budynkowi usługowemu, który mógłby pełnić funkcję nowoczesnego centrum kultury- stałby się on przeciwwagą dla historycznego teatru po drugiej stronie wyspy. Bryła budynku zwęża się w jego środkowej części, aby dać „oddech” i zwiększyć przestrzenie komunikacyjne. Następnie ponownie się rozszerza w kierunku uporządkowanych terenów zieleni oraz schodów otwierających się na rzekę. Pod budynkiem zaplanowano również tereny parkingu podziemnego w celu rozładowania ruchu samochodowego w centrum. Ułatwienie komunikacji pieszo-rowerowej zapewnią dwie kładki. Pierwsza jest przedłużeniem osi kompozycyjnej, którą tworzą planty, co tworzy powiązanie terenów zielonych z przebiegiem głównych ciągów komunikacyjnych. Całość założenia ma za zadanie wykorzystanie potencjału terenów nadrzecznych oraz wykreowanie nowych usług w śródmieściu Kalisza, aby podnieść jego atrakcyjność, w taki sposób, aby zapewnić komfortowe życie mieszkańcom oraz przyciągnąć turystów.
Kalisz to miasto przepełnione historią, dlatego celem mojego projektu było powiązanie przeszłości z nowoczesnością w samym sercu miasta, na wyspie otoczonej rzeką Prosną, zgodnie z zasadami zrównoważonego rozwoju oraz kształtowania ładu przestrzennego. Ważnym założeniem projektowym, jakie również przyjęłam, było zapewnienie przestrzeni publicznych z dużą ilością terenów zielonych.
Źródło: Wydział Architektury Politechniki Wrocławskiej
Bardzo ciekawa koncepcja, ale rozumiem, że część dot. Złotego Rogu została potraktowana po macoszemu? 😉
Budynek zasłaniający ślepe ściany Złotego Rogu nie powinien być usytuowany w ten sposób. Oś widokowa most kamienny> most reformacki jest bardzo ważna. Ul. Śródmiejska- Most Kamienny- Rogatka, to główny reprezentacyjny ciąg. Idąc od Gł. Rynku do Rogatki, po drodze wzrok skupia się na ohydnej przestrzeni Złotego Rogu. Przyszły budynek nie tylko powinien zakryć ślepe ściany ZR ale także oficyny i podwórka ul. Pułaskiego. Powinien także stanowić dominantę zamykającą oś widokową.
Jeśli chcemy pozostawić część „placu”(Złotego Rogu) niezabudowaną, to budynek/zabudowa mająca zasłonić ślepe ściany, powinna przynajmniej zahaczać o linię zabudowy ul. Śródmiejskiej. Przynajmniej ta część zabudowy od strony Wału Staromiejskiego. Można to uzyskać np. poprzez zabudowę po skosie lub wygięcie linii zabudowy/budynku.
Z kolei w celu lepszego wyeksponowania przestrzeni i osi widokowej w przeciwnym kierunku, tj. w kierunku al. Wolności i ul. Kazimierzowskiej, część zabudowy (tej przy Wale) można oprzeć na kilkumetrowych filarach.
To tak na marginesie, bo widzę, że Złoty Róg też się załapał w granice opracowania. Poza tym gratuluję i pozdrawiam serdecznie