Tradycje wielkanocne

Pośpiech, zamieszenie i uganianie się za dzisiejszym światem – są to główne przyczyny zaniedbania najważniejszego chrześcijańskiego święta. Z czym tak właściwie kojarzą się nam Święta Wielkanocne? Jakie tradycje są nam najbliższe, a o jakich nigdy nie słyszeliśmy? Zapominając o chrześcijańskich korzeniach tego święta, część z nas obchodzi je po świecku, jednak czy są zwyczaje, które powinniśmy wprowadzić na nowo?

Święta Wielkanocne składają się nie tylko ze śniadania wielkanocnego i rezurekcji. Przygotowania rozpoczynają się wraz z pierwszym dniem wielkiego postu. Środa Popielcowa jest dniem naszej wstrzemięźliwości od pokarmów mięsnych, dniem postu ścisłego, podczas którego uczęszczamy na mszę świętą, gdzie kapłani posypują nam głowę popiołem. Następnym doraźnym znakiem zmartwychwstania podczas trwania postu jest Palmowa Niedziela. To ruchome święto przypomina nam o duchowych przygotowaniach do świąt Wielkiej Nocy. To właśnie wyciszenie i skupienie nad męką Chrystusa jest najważniejsze. 

Wielki Czwartek rozpoczyna Triduum Paschalne i stanowi bezpośrednie przygotowanie do Świąt Wielkanocnych. Jest to dzień upamiętniający ostatnią wieczerzę Jezusa z Apostołami. To właśnie wtedy Chrystus ustanowił sakrament Eucharystii oraz Kapłaństwa, a także na znak równości, umył stopy swoim uczniom. 

Wielki Piątek jest dniem wyciszenia, jest to jedyny dzień w roku, gdy msza nie jest odprawiana. Ogólnie powszechną tradycją jest czuwanie przy grobie Jezusa – funkcję tą pełnią harcerze, strażacy czy też parafianie. 

Wigilia Wielkanocy jest dniem oczekiwania, w którym wybieramy się do kościoła by poświęcić naszą święconkę. Zgodnie z przyjętym zwyczajem powinna ona zostać przygotowana już w Wielki Piątek. Najczęściej do koszyczka wkładamy: baranka, jajka, chrzan, wędlinę, ser, sól i ciasto. Naturalnym zabiegiem stało się malowanie jajek – zwyczaj ten jest uwielbiany przez dzieci, które do koszyczka ze święconką nierzadko przygotowują kolorowe pisanki i jajka. Dopiero po przygotowaniach i wewnętrznym wyciszeniu jesteśmy gotowi na zmartwychwstanie Zbawiciela. Posiłki przygotowywane z tej okazji to min: żurek, kiełbasa, szynka, pieczone mięso, własnoręcznie wykonana babka, mazurek z pięknymi dekoracjami, kołacz i sernik – takie posiłki znajdziemy na białym obrusie obok baranka. Często stół jest wzbogacany o inne potrawy zależnie od przyjętej domowej tradycji. 

W Niedzielę Wielkanocną możemy usiąść do wspólnego posiłku i oddać się celebrowaniu najważniejszego święta, uczestnicząc w rezurekcji, podczas której wszyscy pozdrawiają się słowami „Chrystus zmartwychwstał” – na co drudzy odpowiadają „Zmartwychwstał prawdziwie”. Następnie wszyscy domownicy dzielą się jajkiem, składając sobie życzenia oraz rozpoczynają śniadanie.

Śmigus-dyngus, lejek, oblewanka, polewanka czy oblewany poniedziałek – tak wiele nazw rozpoczyna czas psikusów, radości i zabaw po okresie postu. Lany poniedziałek, jak sama nazwa wskazuje, polega na oblewaniu się wodą i dobrej zabawie. To okazja do spotkań towarzyskich, cieszenia się wspólnie spędzonym czasem i budzącą się do życia przyrodą. Każdy z nas, wspominając beztroskie dzieciństwo, z miejsca myśli o laniu się wodą i dobrej zabawie jaka temu towarzyszyła. 

Niedziela… idealny dzień by móc odpocząć po całym tygodniu przygotowań do świąt, aby położyć się na kanapie i obejrzeć ulubiony serial. Właśnie w siódmy dzień tygodnia przypada uroczyste śniadanie wielkanocne, posiłek wypełniony rodzinną atmosferą. Wspólne przeżycie tego święta buduje radosne wspomnienia i umacnia rodzinne więzi. Jak krótka, a zarazem ważna to dla nas chwila w roku. Nie zmarnujmy jej. W święta oddajmy się biesiadowaniu z rodziną, wzajemnym wysłuchaniu oraz poświęceniu jej swojego czasu – tego najbardziej potrzebują nasi najbliżsi zwłaszcza w aktualnej rzeczywistości, z powodu której nie możemy spotykać się w tak licznym, rodzinnym gronie i celebrować w pełni jednego z najważniejszych dla chrześcijan święta.