Wystawa K. Lasek-„Przestrzenie” w Akceleratorze
W Akceleratorze Kultury w Kaliszu do 8 maja można obejrzeć wystawę malarską Katarzyny Lasek pt. „Przestrzenie”. Autorka uprawia malarstwo olejne na płótnie. Na wystawie wyeksponowano 21 obrazów, które powstawały na przestrzeni 6 lat.
Katarzyna Lasek urodziła się w Turku. Jest absolwentką Instytutu Pedagogiczno-Artystycznego w Kaliszu i Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu w pracowni prof. Woźniaka. Ukończyła studia podyplomowe w Instytucie Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego i Historii Sztuki UAM w Poznaniu. Obecnie uczy plastyki w Zespole Szkół Ekonomicznych w Kaliszu. Pracuje także w kaliskiej Szkole Podstawowej nr 12, rozwijając pasje plastyczne u uczniów.
„Malowanie to moje pasja, która się rozwija i ewoluuje. Najważniejszym środkiem wypowiedzi w obrazach jest barwa i światło. To złożyło się na klimat wystawy, która ma tytuł Przestrzenie”- powiedziała Katarzyna Lasek.
Autorka uczestniczyła w wystawach indywidualnyc h- Poszukiwania, Architektoniczne oraz zborowych – Zameldowani w Turku, Sztuka jest sztuczna, Malarstwo i grafika Chalecka, Lasek, Piwońska. Brała udział w plenerach malarskich: w Poroninie w 2008 r., Inspiracje Gołuchowskie – wystawa na Zamku w Gołuchowie 2008 r., Letnie retrospekcje x3 – trzy plenery Gołuchów, Kazimierz Dolny, Żychlin 2008 r., Karkonoskie pejzaże – Karpacz 2009 r., Chopinowskie Inspiracje – Antonin 2010 r., Nadmorskie pejzaże – Rewal 2011 r., ABC Galery- Poznań Strzeszynek 2013 r.
Robert Kowalski w informatorze do wystawy „Przestrzenie” napisał o malarstwie Lasek: „Jeśli przyjąć, że sztuka jest kobietą, to należy za kobietę uznać też malarstwo, ale duet ten bez twórcy nie mógłby istnieć – i tu pojawia się ta trzecia – Katarzyna Lasek. Kasia bezwarunkowo pokochała dzieła sztuki i wszystko to, co stało się fundamentem dziedzictwa kultury europejskiej. Jej malarstwo przenosi nas oczami wyobraźni do miejsc nieoczywistych, ale znajomych. Słyszymy też dźwięki pięknej muzyki, a na usta cisną się słowa <Lubię wracać tam gdzie byłem>. Chyba nie ma większej tęsknoty jak ta, która narodziła się z miłości do piękna. Wielu dane jest by to piękno dostrzegać, ale tylko nielicznym tworzyć”.
